Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krośnie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 280/24.

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 18 czerwca 2024 r. sygn. akt II K 261/24.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

P. D.

Choroba matki oskarżonego L. D.

zaświad-czenie lekarskie z dnia 18.09. 2024 r.

81

2.

P. D.

Pozostawanie oskarżonego w stosunku zatrudnienia, wysokość zarobków miesięcznych.

zaświad-czenie z dnia19.09.2024 r.

82

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.2.1,

2.1.2.2.

zaświadczenie lekarskie
z dnia 18.09. 2024 r.,

zaświadczenie z dnia 19.09.2024 r.

Są to dowody obiektywne, stwierdzające fakty niezaprzeczalne, których prawdziwość nie budzi wątpliwości. Odnosi się to zarówno do choroby matki oskarżonego jak i jego zatrudnienia i wysokości uzyskiwanych zarobków.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść, polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, że zastosowanie innej kary niż kara pozbawienia wolności nie spełni celów kary, na co wpływ miało pominięcie przy wymierzaniu kary w zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu i nie przydania im należytej wagi, takich okoliczności sprawy jak: nocna pora popełnienia czynu,( ok. godz. 00:20 ), brak w pobliżu miejsca zdarzenia jakichkolwiek zabudowań i domów rodzinnych ( na łuku drogi, w lesie),niespowodowanie obiektywnie realnego zagrożenia dla innych uczestników ruchu drogowego w tym pieszych i rowerzystów oraz nieuwzględnienie takich okoliczności łagodzących jak: przyznanie się oskarżonego do winy, wyrażenie przez oskarżonego skruchy, żalu z popełnionego czynu, dotychczasowa niekaralność za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, co ostatecznie doprowadziło do rażącej niewspółmierności kary w wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności i środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przez okres 4 lat, podczas gdy mając właśnie na uwadze powyższe okoliczności sprawy i okoliczności łagodzące – orzeczona kara pozbawienia wolności zamiast wymierzenia kary grzywny, ewentualnie kary ograniczenia wolności oraz środek karny wymierzonyw takim wymiarze, jawią się jako rażąco surowe.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Analizując okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonemu P. D. czynu nie można podzielić wywodów apelacji obrońcy oskarżonego, że Sąd I instancji dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych przyjmując, iż inna kara aniżeli kara pozbawienia wolności nie może być wymierzona oskarżonemu. Obrońca zarzuca, że stopień społecznej szkodliwości czynu ustalony przez Sąd orzekający nie uwzględnił w dostatecznym stopniu takich okoliczności związanych z czynem jak: nocna pora popełnienia czynu,( ok. godz. 00:20 ), brak w pobliżu miejsca zdarzenia jakichkolwiek zabudowań i domów rodzinnych ( na łuku drogi, w lesie),niespowodowanie obiektywnie realnego zagrożenia dla innych uczestników ruchu drogowego w tym pieszych i rowerzystów oraz nieuwzględnienie takich okoliczności łagodzących jak: przyznanie się oskarżonego do winy, wyrażenie przez oskarżonego skruchy, żalu z popełnionego czynu, dotychczasowa niekaralność za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Z argumentacją tą nie można się zgodzić, gdyż pomimo pory nocnej społeczna szkodliwość czynu oskarżonego była bardzo duża albowiem była to noc
z soboty na niedzielę 2/3 marca 2024 r. kiedy wiadomo, że ruch pieszych i pojazdów jest większy, zaś oskarżony przejechał samochodem pewien odcinek drogi stwarzając zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, zważywszy na stan jego znacznej nietrzeźwości.

Nie jest też prawdą, że do zdarzenia doszło w miejscu, w którym nie ma zabudowań, gdyż do tego zdarzenia doszło przy domu świadka M. U., która pojazd oskarżonego widziała przez okno i słyszała jak rozmawiał przez telefon. Ponadto oskarżony przyznał się do popełnienia czynu i wyraził skruchę i żal, ale na początku bezpośrednio po zdarzeniu podjął zabiegi mataczące zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności karnej, twierdząc iż samochodem kierował kolega, wobec czego jego przyznanie się i skrucha było spowodowane faktem zebrania jednoznacznych dowodów na jego sprawstwo.

Nie może być postrzegana jako okoliczność łagodząca fakt nie karalności oskarżonego za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w sytuacji jego wcześniejszej 8 – krotnej karalności za przestępstwa przeciwko mieniu i z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii /k. 21-22 karta karna/. Wprost przeciwnie, popełnienie przez niego czynu naruszającego inne dobra chronione, pomimo wielokrotnego odbywania kary pozbawienia wolności, świadczy o jego bezkrytycznym podejściu do zasad porządku prawnego, a tym samym wskazuje na negatywną prognozę kryminologiczną wobec oskarżonego, co zresztą zauważa Sąd I instancji.

W tej sytuacji karę wymierzoną oskarżonemu w wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności należy uznać za sprawiedliwą i wymierzoną zgodnie z zasadami wymiaru kary z art. 53§1 i 2 k.k.

W ocenie Sądu Odwoławczego kara wymierzona oskarżonemu P. D.
w rozmiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności jest jedyną karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego, jest karą sprawiedliwą, której dolegliwość nie będzie przekraczała stopnia winy oskarżonego, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego oraz uwzględnia potrzeby w zakresie celów zapobiegawczych i wychowawczych jakie ma spełnić kara wobec oskarżonego oraz cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania.

W przypadku oskarżonego mamy bowiem do czynienia z przewagą okoliczności obciążających nad okolicznościami łagodzącymi, jest on sprawcą popełniającym po raz kolejny przestępstwo, zdemoralizowanym, wielokrotnie karanym wcześniej – w tym na bezwzględne kary pozbawienia wolności, naruszenie zasad ruchu drogowego w postaci naruszenia zasady trzeźwości jest kardynalne, co musi mieć odzwierciedlenie w wymiarze kary. Wszystkie te okoliczności przemawiające za takim wymiarem kary pozbawienia wolności i brakiem podstaw do wymierzenia kar wolnościowych oskarżonemu, podkreśla Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ( k. 60 ), wobec czego Sąd II instancji w całości je podziela i nie ma potrzeby ich ponownego przytaczania.

Jeśli natomiast chodzi o wymiar środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, to biorąc pod uwagę fakt, iż jego orzeczenie jest obligatoryjne i dolna granica wymiaru tego środka wynosi 3 lata, to uwzględniając stopień naruszeń zasad ruchu drogowego i znaczny stopień nietrzeźwości , wymierzony oskarżonemu środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, opisany na wstępie, nie jawi się jako nazbyt surowy.

Na gruncie art. 438 pkt 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby w potocznym znaczeniu tego słowa - : „rażąco” niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować ( wyrok SN II KRN 189/94 OSNP. I Pr. Nr 5, poz. 18; porównaj również W. Grzeszczyk _ „ Kodeks postępowania karnego – komentarz”, Wyd. Praw. Lexis Nexis Warszawa 2003, str. 390-391, teza 7-8 ).

Analizując realia niniejszej sprawy z taką sytuacją nie mamy do czynienia. Tej oceny nie jest
w stanie także zmienić fakt choroby matki oskarżonego i podjęcie przez oskarżonego pracy. Wymierzona mu kara pozbawienia wolności jest karą krótkoterminową, co pozwoli na szybki powrót oskarżonego do pracy i ewentualnego świadczenia pomocy chorej matce. W razie potrzeby pomoc taką mogą dla niej świadczyć wyspecjalizowane organy pomocy społecznej.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

- wymierzenie oskarżonemu kary 200 stawek dziennych grzywny przy przyjęciu jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 10 zł, ewentualnie kary ograniczenia wolności w wymiarze 6 miesięcy po 30 godzin w stosunku miesięcznym,

- orzeczenie środka karnego w zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym w wymiarze 3 lat
z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy,

- obciążenie oskarżonego kosztami postępowania karnego i opłatą.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro brak było podstaw do wymierzenia oskarżonemu kary wolnościowej, to wniosek apelacyjny w tym zakresie jest nieuzasadniony. Jeśli chodzi o zaliczenie okresu zatrzymania prawa jazdy na poczet orzeczonego środka karnego, to takie orzeczenie znajduje się w wyroku, podobnie jak obciążenie oskarżonego kosztami postępowania karnego i opłatą za I instancję.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymano w całości w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok należało uznać za słuszny i trafny w zakresie wymiaru kary i środka karnego wymierzonego oskarżonemu. Ocena dowodów została dokonana przez Sąd pierwszej instancji zgodnie z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności zarówno na korzyść jak
i na niekorzyść oskarżonego przy wymiarze kary i środka karnego, na podstawie dowodów zebranych
w sprawie dokonał trafnych ustaleń faktycznych, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć w tym w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary i środka karnego, które uznać należy za sprawiedliwe.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

4.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 624§1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych Sąd Odwoławczy zwolnił w całości oskarżonego P. D. od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty z uwagi na jego sytuacje materialną, brak dochodów w związku z odbywaniem kary pozbawienia wolności z niniejszego wyroku.

7.  PODPIS