II Ka 198/21 - wyrok Sąd Okręgowy w Krośnie z 2021-10-20
1.Sygn. akt II Ka 198/21
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 października 2021 r.
Sąd Okręgowy w Krośnie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SO Jarosław Krysa
Sędziowie: Sędzia SO Artur Lipiński (spr.)
Sędzia SO Leszek Grabias
Protokolant: st. sekr. sądowy Mateusz Wójcik
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Krośnie - A. M.
po rozpoznaniu w dniu 13 października 2021 roku w Krośnie
sprawy P. B. (B.)
syna Z. i T., ur. (...) w K.
oskarżonego o przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 302 § 1 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 22 kwietnia 2021 roku,
sygn. akt II K 535/20
I. utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy,
I. zasądza od oskarżonego P. B. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze, w tym i opłatę za drugą instancję w kwocie 300 zł /trzysta złotych/.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 198/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1.CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt II K 535/20 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.Ustalenie faktów w związku z dowodami |
1.5. Ustalenie faktów |
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.1.1. |
||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.2.1. |
1.6. Ocena dowodów |
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
3.1. |
I. w odniesieniu do punktu I wyroku opisującego czyn z art. 286 § 1 k.k.: 1) obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to: a) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz ukształtowanie przekonania co do rozstrzygnięcia sprawy na podstawie niewskazanych konkretnie zeznań świadków A. R., G. W., G. B., które zostały złożone w postępowaniu, które toczyło się przed Sądem Okręgowym w G. - Ośrodek (...) w R., a w którym to postępowaniu oskarżony P. B. przy analogicznym stanie faktycznym został prawomocnie uniewinniony od zarzutu popełnienia przestępstwa oszustwa, w którym to zachowaniu oskarżonego tamtejszy Sąd nie dopatrzył się wypełnienia znamion oszustwa, b) art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotnej okoliczności wynikającej z faktu, że to świadek W. S. z racji pełnionego stanowiska - kierownika ds. realizacji kontaktu był osobą odpowiedzialną za pozyskanie pokrzywdzonego do współpracy, co wynika jednoznacznie tak z zeznań samego świadka W. S., ale także wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań pokrzywdzonego i znajdującej się w aktach sprawy umowy zlecenia numer (...) c) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz ukształtowanie przekonania co do rozstrzygnięcia sprawy na podstawie przeprowadzonych dowodów ocenionych dowolnie, a polegających między innymi na dowolnym uznaniu Sądu, że oskarżony miał świadomość, że W. S. działający w imieniu i na rzecz spółki (...) będzie zawierał umowę właśnie z pokrzywdzonym J. F. (1) i na tej podstawie może ponosić odpowiedzialność karną za aktywne działanie innej osoby, tym bardziej, że jeżeli nawet w pewnym momencie uzyskał wiedzę odnośnie zawartej z J. F. umowy, to miało to na pewno miejsce już po zawarciu przedmiotowej umowy, a więc po ewentualnym wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd co do sytuacji spółki (...). d) nie odniósł się do wszystkich kwestii podnoszonych przez oskarżonego w swoich wyjaśnieniach, przez co pozostawiono szereg niewyjaśnionych kwestii mających istotne znacznie dla przedmiotowej sprawy, a w konsekwencji uniemożliwiono dokonanie kontroli instancyjnej. która to obraza przepisów odnoszących się do kwestii gromadzenia i oceny dowodów doprowadziła w konsekwencji do błędu w ustaleniach faktycznych. 2) błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść orzeczenia polegający na: a) przyjęciu, że oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa oszustwa na szkodę pokrzywdzonego J. F. (1), podczas gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że oskarżony: ■ nie wyszukiwał firmy pokrzywdzonego, ■ nie proponował nawiązania współpracy ze spółką (...), ■ nie ustalał z pokrzywdzonym J. F. (1) zakresu robót oraz warunków finansowych za świadczone usługi ■ nie podpisywał w imieniu spółki (...) umowy zlecenie a w konsekwencji nie miał on zamiaru bezpośredniego ani nawet ewentualnego a przez to nie wypełnił znamion zarzuconego mu przestępstwa oszustwa, b) przyjęciu, że oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, a przestępstwo wymagało jego aktywności, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób bezsprzeczny wykazuje brak jakiejkolwiek aktywności oskarżonego związanej z nawiązaniem i późniejszą realizacją współpracy pomiędzy spółką (...) a pokrzywdzonym J. F. (1), c) niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a tym samym brak uzasadnienia w tym zakresie, poprzez sprzeczne z materiałem dowodowym pominięcie faktu, że to W. S. jako kierownik ds. realizacji kontraktu w swoim zakresie obowiązków posiadał pozyskanie do współpracy, a także podpisanie zleceń, kontraktów dla podmiotów realizujących powierzone prace, co z resztą miało miejsce w przedmiotowej sprawie. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutów w skazanych w apelacji albowiem ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd I Instancji są prawidłowe i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. W szczególności Sąd I instancji prawidłowo ocenił zeznania świadków, w tym przede wszystkim W. S. oraz R. S.. W wynika z nich w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony był główną osobą decyzyjną w firmie, niezależnie od piastowanego formalnie stanowiska. Oskarżony był przez długi czas Prezesem spółki i zajmował się prowadzeniem jej działalności i mimo zmiany stanowiska (z uwagi na karalność), nie przekazał nikomu innemu tego obowiązku. R. S. zatrudniał go właśnie z powodu jego zdolności kierowani firmą i zdobywania kontraktów. Z zeznań W. S. wynika w sposób jednoznaczny, że oskarżony zajmował się akceptowaniem wszelkich decyzji dotyczących działalności firmy, w tym także akceptował zaangażowanie pokrzywdzonego J. F. (1). Świadek W. S. przyznał, że miał uprawnienie do tego by zawierać z kontrahentami – w tym z pokrzywdzonym - umowę w imieniu firmy, ale posługiwał się w tym zakresie wzorem umowy sporządzonym przez prawnika i zawsze miało to miejsce po zaakceptowaniu kontrahenta przez oskarżonego. Oskarżony ponadto zawsze zatwierdzał płatności kierowane do kontrahentów. Świadek w sposób nie budzący wątpliwości wskazał, iż to oskarżony był osobą decyzyjną w firmie i decydował o prowadzeniu spraw firmy, w tym o wykonaniu płatności. Sąd I instancji prawidłowo zatem przyjął, iż oskarżony zarządzał i kierował spółką (...) a tym samym był także świadomy jej kondycji finansowej. Sąd I instancji prawidłowo również ustalił, iż co najmniej od lipca 2013 r. ( a nawet od końca (...).) spółka (...) była niewypłacalna. Zawierając zatem umowę z pokrzywdzonym J. F. (1) oskarżony wiedział, że nie będzie w stanie wywiązać się z zawartej umowy i dokonać płatności na rzecz pokrzywdzonego. Biegli ocenili bowiem, że już od 1 lipca 2013 r. spółka była niewypłacalna, to jednakże problemy z płynnością finansową trwały w niej już wcześniej. Zawieranie zatem w takich okolicznościach kolejnych umów wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, iż oskarżony nie zamierzał wywiązać się z zobowiązania i świadomie wprowadził pokrzywdzonego w błąd. |
||
Wniosek |
||
1) zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie punktu I oraz II poprzez orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy i uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynów zabronionych; względnie o: 2) uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie go do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji; oraz 3) zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów ustanowienia obrońcy z wyboru przed Sądem I i II instancji. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
W ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji dokonał prawidłowego ustalenia stanu faktycznego, zaś przeprowadzona ocena dowodów zasługuje w całości na akceptację. Sąd I instancji przeanalizował materiał dowodowy w sprawie i wysnuł na jego podstawie trafne wnioski. Prawidłowo przyjął, że to oskarżony P. B. był osobą zarządzającą spółką i podejmującą decyzje oraz akceptującą zawierane umowy. Brak jest zatem podstaw do uwzględnienia wniosku i zmiany zaskarżonego wyroku. |
||
3.2. |
II. w odniesieniu do punktu II wyroku opisującego czyn z art. 302 § 1 k.k.: 1) obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to: a) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów skutkujące przyjęciem, że zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdza fakt popełnienia przez oskarżonego P. B. czynu przypisanego mu w punkcie II wyroku, b) niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a tym samym brak uzasadnienia w tym zakresie, poprzez sprzeczne z materiałem dowodowym pominięcie faktu, że oskarżony w okresie od dnia 7 października 2013 r. do dnia 23 sierpnia 2016 r. nie pełnił funkcji prezesa zarządu spółki C., a tym samym nie mógł dopuścić się zarzuconego mu przestępstwa polegającego na faworyzowaniu wierzycieli w zarzuconym mu aktem oskarżenia okresie, c) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowód skutkujące przyjęciem, że oskarżony dopuścił się czynu z punktu II w okresie od 2013 do 2014 roku, podczas gdy nie mógł to popełnić przed datą 26 lipca 2013 r., tj. przed zawarciem przez pokrzywdzonego umowy ze spółką (...) 2) błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść orzeczenia polegający na: a) przyjęciu, że znamiona czynu z art. 302 § 1 k.k. za bezsporne, a to wyłącznie na podstawie danych spółki mających świadczyć o jej niewypłacalności, podczas gdy zarzut od samego początku był nieprecyzyjny na tyle, że określał on okres od 2013 do 2014 r. podczas gdy sama umowa z pokrzywdzonym zawarta była 26 lipca 2013 r., b) przyjęciu, że oskarżony przygotował listę wierzycieli na podstawie, której miał dokonać ich wyboru, podczas gdy ta okoliczność w żadnej mierze nie wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Jak już zostało wskazane w odniesieniu do zarzutu z pkt I słusznie Sąd I instancji przyjął, iż to oskarżony P. B. był osobą zarządzającą działaniem spółki i to on podejmował decyzje, jak również akceptował wszystkie istotne kwestie dotyczące działalność spółki. W szczególności zasadnie Sąd I Instancji przyjął, że R. S. nie kierował sprawami spółki, nie ingerował w wykonywanie przez nią płatności. Zatrudnił bowiem w tym celu oskarżonego, który zajmował się działalnością spółki i jak wynika z zeznań świadków akceptował wszystkie istotne kwestie. Zresztą, sam oskarżony nie był w stanie wskazać uzasadnionych powodów, dla których płatność na rzecz J. F. (3) została pominięta w piśmie skierowanym do wykonawcy robót. Natomiast bezsporne jest, iż wykonawca wywiązał się z zobowiązania i zapłacił na rzecz spółki (...) wynagrodzenie za wykonane prace. |
||
Wniosek |
||
j.w. w pkt 3.1 |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Brak jest podstaw do zmiany wyroku albowiem ocena dowodów została przez Sąd I instancji dokonana właściwie, z zachowaniem obowiązujących w tym zakresie przepisów i zasługuje w całości na uwzględnienie. Ustalenia faktyczne znajdują oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym a ocena dowodów zgodna jest zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym. |
1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
4.1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
całość wyroku |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe kompleksowo, dokonał właściwej analizy i oceny przeprowadzonych dowodów. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego przez Sąd stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć. Słusznie Sąd I instancji przypisał oskarżonemu popełnienie zarzucanych mu czynów. Apelacja stanowi de facto subiektywną polemikę z trafnym wyrokiem i w zasadzie opierają się na twierdzeniu, że dowody należałoby ocenić inaczej i przyjąć jako wiarygodną wersję podawaną przez oskarżonego. W ocenie Sądu Odwoławczego jednakże kierując się logiką oraz doświadczeniem życiowym należy uznać, iż ustalony stan faktyczny sprawy jest prawidłowy, a wszystkie zarzuty stawiane w apelacji okazały się niezasadne. Wyrok w całości zasługuje na akceptację ze strony Sądu Odwoławczego. |
|
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
5.3.1.1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
5.3.1.4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
1.Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
zasądza od oskarżonego P. B. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze w tym opłatę za drugą instancje w kwocie 300 zł |
1.PODPIS |
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonego |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt II K 535/20 |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krośnie
Osoba, która wytworzyła informację: Jarosław Krysa, Leszek Grabias
Data wytworzenia informacji: