Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 198/21 - wyrok Sąd Okręgowy w Krośnie z 2021-10-20

1.Sygn. akt II Ka 198/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2021 r.

Sąd Okręgowy w Krośnie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Jarosław Krysa

Sędziowie: Sędzia SO Artur Lipiński (spr.)

Sędzia SO Leszek Grabias

Protokolant: st. sekr. sądowy Mateusz Wójcik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Krośnie - A. M.

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2021 roku w Krośnie

sprawy P. B. (B.)

syna Z. i T., ur. (...) w K.

oskarżonego o przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 302 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 22 kwietnia 2021 roku,
sygn. akt II K 535/20

I.  utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy,

I.  zasądza od oskarżonego P. B. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze, w tym i opłatę za drugą instancję w kwocie 300 zł /trzysta złotych/.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 198/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt II K 535/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

I. w odniesieniu do punktu I wyroku opisującego czyn z art. 286 § 1 k.k.:

1) obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to:

a) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz ukształtowanie przekonania co do rozstrzygnięcia sprawy na podstawie niewskazanych konkretnie zeznań świadków A. R., G. W., G. B., które zostały złożone w postępowaniu, które toczyło się przed Sądem Okręgowym w G. - Ośrodek (...) w R., a w którym to postępowaniu oskarżony P. B. przy analogicznym stanie faktycznym został prawomocnie uniewinniony od zarzutu popełnienia przestępstwa oszustwa, w którym to zachowaniu oskarżonego tamtejszy Sąd nie dopatrzył się wypełnienia znamion oszustwa,

b) art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotnej okoliczności wynikającej z faktu, że to świadek W. S. z racji pełnionego stanowiska - kierownika ds. realizacji kontaktu był osobą odpowiedzialną za pozyskanie pokrzywdzonego do współpracy, co wynika jednoznacznie tak z zeznań samego świadka W. S., ale także wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań pokrzywdzonego i znajdującej się w aktach sprawy umowy zlecenia numer (...)

c) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz ukształtowanie przekonania co do rozstrzygnięcia sprawy na podstawie przeprowadzonych dowodów ocenionych dowolnie, a polegających między innymi na dowolnym uznaniu Sądu, że oskarżony miał świadomość, że W. S. działający w imieniu i na rzecz spółki (...) będzie zawierał umowę właśnie z pokrzywdzonym J. F. (1) i na tej podstawie może ponosić odpowiedzialność karną za aktywne działanie innej osoby, tym bardziej, że jeżeli nawet w pewnym momencie uzyskał wiedzę odnośnie zawartej z J. F. umowy, to miało to na pewno miejsce już po zawarciu przedmiotowej umowy, a więc po ewentualnym wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd co do sytuacji spółki (...).

d) nie odniósł się do wszystkich kwestii podnoszonych przez oskarżonego w swoich wyjaśnieniach, przez co pozostawiono szereg niewyjaśnionych kwestii mających istotne znacznie dla przedmiotowej sprawy, a w konsekwencji uniemożliwiono dokonanie kontroli instancyjnej.

która to obraza przepisów odnoszących się do kwestii gromadzenia i oceny dowodów doprowadziła w konsekwencji do błędu w ustaleniach faktycznych.

2) błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść orzeczenia polegający na:

a) przyjęciu, że oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa oszustwa na szkodę pokrzywdzonego J. F. (1), podczas gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że oskarżony:

■ nie wyszukiwał firmy pokrzywdzonego,

■ nie proponował nawiązania współpracy ze spółką (...),

■ nie ustalał z pokrzywdzonym J. F. (1) zakresu robót oraz warunków finansowych za świadczone usługi

■ nie podpisywał w imieniu spółki (...) umowy zlecenie

a w konsekwencji nie miał on zamiaru bezpośredniego ani nawet ewentualnego a przez to nie wypełnił znamion zarzuconego mu przestępstwa oszustwa,

b) przyjęciu, że oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, a przestępstwo wymagało jego aktywności, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób bezsprzeczny wykazuje brak jakiejkolwiek aktywności oskarżonego związanej z nawiązaniem i późniejszą realizacją współpracy pomiędzy spółką (...) a pokrzywdzonym J. F. (1),

c) niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a tym samym brak uzasadnienia w tym zakresie, poprzez sprzeczne z materiałem dowodowym pominięcie faktu, że to W. S. jako kierownik ds. realizacji kontraktu w swoim zakresie obowiązków posiadał pozyskanie do współpracy, a także podpisanie zleceń, kontraktów dla podmiotów realizujących powierzone prace, co z resztą miało miejsce w przedmiotowej sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutów w skazanych w apelacji albowiem ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd I Instancji są prawidłowe i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

W szczególności Sąd I instancji prawidłowo ocenił zeznania świadków, w tym przede wszystkim W. S. oraz R. S.. W wynika z nich w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony był główną osobą decyzyjną w firmie, niezależnie od piastowanego formalnie stanowiska. Oskarżony był przez długi czas Prezesem spółki i zajmował się prowadzeniem jej działalności i mimo zmiany stanowiska (z uwagi na karalność), nie przekazał nikomu innemu tego obowiązku. R. S. zatrudniał go właśnie z powodu jego zdolności kierowani firmą i zdobywania kontraktów.

Z zeznań W. S. wynika w sposób jednoznaczny, że oskarżony zajmował się akceptowaniem wszelkich decyzji dotyczących działalności firmy, w tym także akceptował zaangażowanie pokrzywdzonego J. F. (1). Świadek W. S. przyznał, że miał uprawnienie do tego by zawierać z kontrahentami – w tym z pokrzywdzonym - umowę w imieniu firmy, ale posługiwał się w tym zakresie wzorem umowy sporządzonym przez prawnika i zawsze miało to miejsce po zaakceptowaniu kontrahenta przez oskarżonego. Oskarżony ponadto zawsze zatwierdzał płatności kierowane do kontrahentów. Świadek w sposób nie budzący wątpliwości wskazał, iż to oskarżony był osobą decyzyjną w firmie i decydował o prowadzeniu spraw firmy, w tym o wykonaniu płatności.

Sąd I instancji prawidłowo zatem przyjął, iż oskarżony zarządzał i kierował spółką (...) a tym samym był także świadomy jej kondycji finansowej.

Sąd I instancji prawidłowo również ustalił, iż co najmniej od lipca 2013 r. ( a nawet od końca (...).) spółka (...) była niewypłacalna. Zawierając zatem umowę z pokrzywdzonym J. F. (1) oskarżony wiedział, że nie będzie w stanie wywiązać się z zawartej umowy i dokonać płatności na rzecz pokrzywdzonego. Biegli ocenili bowiem, że już od 1 lipca 2013 r. spółka była niewypłacalna, to jednakże problemy z płynnością finansową trwały w niej już wcześniej. Zawieranie zatem w takich okolicznościach kolejnych umów wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, iż oskarżony nie zamierzał wywiązać się z zobowiązania i świadomie wprowadził pokrzywdzonego w błąd.

Wniosek

1) zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie punktu I oraz II poprzez orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy i uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynów zabronionych;

względnie o:

2) uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie go do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji;

oraz

3) zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów ustanowienia obrońcy z wyboru przed Sądem I i II instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji dokonał prawidłowego ustalenia stanu faktycznego, zaś przeprowadzona ocena dowodów zasługuje w całości na akceptację. Sąd I instancji przeanalizował materiał dowodowy w sprawie i wysnuł na jego podstawie trafne wnioski. Prawidłowo przyjął, że to oskarżony P. B. był osobą zarządzającą spółką i podejmującą decyzje oraz akceptującą zawierane umowy.

Brak jest zatem podstaw do uwzględnienia wniosku i zmiany zaskarżonego wyroku.

3.2.

II. w odniesieniu do punktu II wyroku opisującego czyn z art. 302 § 1 k.k.:

1) obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to:

a) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów skutkujące przyjęciem, że zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdza fakt popełnienia przez oskarżonego P. B. czynu przypisanego mu w punkcie II wyroku,

b) niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a tym samym brak uzasadnienia w tym zakresie, poprzez sprzeczne z materiałem dowodowym pominięcie faktu, że oskarżony w okresie od dnia 7 października 2013 r. do dnia 23 sierpnia 2016 r. nie pełnił funkcji prezesa zarządu spółki C., a tym samym nie mógł dopuścić się zarzuconego mu przestępstwa polegającego na faworyzowaniu wierzycieli w zarzuconym mu aktem oskarżenia okresie,

c) art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowód

skutkujące przyjęciem, że oskarżony dopuścił się czynu z punktu II w okresie od 2013 do 2014 roku, podczas gdy nie mógł to popełnić przed datą 26 lipca 2013 r., tj. przed zawarciem przez

pokrzywdzonego umowy ze spółką (...)

2) błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść orzeczenia polegający na:

a) przyjęciu, że znamiona czynu z art. 302 § 1 k.k. za bezsporne, a to wyłącznie na podstawie danych spółki mających świadczyć o jej niewypłacalności, podczas gdy zarzut od samego początku był nieprecyzyjny na tyle, że określał on okres od 2013 do 2014 r. podczas gdy sama umowa z pokrzywdzonym zawarta była 26 lipca 2013 r.,

b) przyjęciu, że oskarżony przygotował listę wierzycieli na podstawie, której miał dokonać ich wyboru, podczas gdy ta okoliczność w żadnej mierze nie wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak już zostało wskazane w odniesieniu do zarzutu z pkt I słusznie Sąd I instancji przyjął, iż to oskarżony P. B. był osobą zarządzającą działaniem spółki i to on podejmował decyzje, jak również akceptował wszystkie istotne kwestie dotyczące działalność spółki. W szczególności zasadnie Sąd I Instancji przyjął, że R. S. nie kierował sprawami spółki, nie ingerował w wykonywanie przez nią płatności. Zatrudnił bowiem w tym celu oskarżonego, który zajmował się działalnością spółki i jak wynika z zeznań świadków akceptował wszystkie istotne kwestie.

Zresztą, sam oskarżony nie był w stanie wskazać uzasadnionych powodów, dla których płatność na rzecz J. F. (3) została pominięta w piśmie skierowanym do wykonawcy robót. Natomiast bezsporne jest, iż wykonawca wywiązał się z zobowiązania i zapłacił na rzecz spółki (...) wynagrodzenie za wykonane prace.

Wniosek

j.w. w pkt 3.1

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak jest podstaw do zmiany wyroku albowiem ocena dowodów została przez Sąd I instancji dokonana właściwie, z zachowaniem obowiązujących w tym zakresie przepisów i zasługuje w całości na uwzględnienie.

Ustalenia faktyczne znajdują oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym a ocena dowodów zgodna jest zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe kompleksowo, dokonał właściwej analizy i oceny przeprowadzonych dowodów. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego przez Sąd stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć. Słusznie Sąd I instancji przypisał oskarżonemu popełnienie zarzucanych mu czynów. Apelacja stanowi de facto subiektywną polemikę z trafnym wyrokiem i w zasadzie opierają się na twierdzeniu, że dowody należałoby ocenić inaczej i przyjąć jako wiarygodną wersję podawaną przez oskarżonego.

W ocenie Sądu Odwoławczego jednakże kierując się logiką oraz doświadczeniem życiowym należy uznać, iż ustalony stan faktyczny sprawy jest prawidłowy, a wszystkie zarzuty stawiane w apelacji okazały się niezasadne.

Wyrok w całości zasługuje na akceptację ze strony Sądu Odwoławczego.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

zasądza od oskarżonego P. B. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze w tym opłatę za drugą instancje w kwocie 300 zł

1.PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt II K 535/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Gabriela Szymańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krośnie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jarosław Krysa,  Leszek Grabias
Data wytworzenia informacji: