II Ka 64/25 - wyrok Sąd Okręgowy w Krośnie z 2025-05-27
Sygn. akt II Ka 64/25
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 maja 2025 r.
Sąd Okręgowy w Krośnie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SO Jarosław Krysa
Protokolant: st. sekr. sądowy Gabriela Szymańska-Such
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jaśle – Michała Woszczyna
po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2025 roku w Krośnie
sprawy D. M.,
syna B. i K., ur. (...) w K.
oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego
od wyroku Sądu Rejonowego w Jaśle z dnia 6 grudnia 2024 roku, sygn. akt II K 28/23
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Jaśle do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE |
|||
|
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 64/25 |
|
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
|
CZĘŚĆ WSTĘPNA |
|||
|
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|
wyrok Sądu Rejonowego w Jaśle z dnia 6 grudnia 2024 r. sygn. akt II K 28/23 |
|
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
|
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|
☐ oskarżyciel posiłkowy |
|
☐ oskarżyciel prywatny |
|
☐ obrońca |
|
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|
☐ inny |
|
1.3. Granice zaskarżenia |
|
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
|
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
|
☐ |
co do kary |
|||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
|
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
|
☐ |
||||
|
☐ |
brak zarzutów |
|||
|
1.4. Wnioski |
|
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
|
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
|
1.5. Ustalenie faktów |
|
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.1.1. |
||||
|
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2.1. |
||||
|
1.6. Ocena dowodów |
|
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|
STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
|
Lp. |
Zarzut |
|
|
3.1. |
1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na niesłusznym pominięciu wynikającego z zeznań świadka G. G. faktu, iż oskarżony, bezpośrednio na miejscu zdarzenia, zaprzeczył, by spożywał w samochodzie alkohol, pomimo uznania tych zeznań za wiarygodne i wzajemnie uzupełniające się z resztą zebranego materiału dowodowego, podczas gdy wyjaśnienia oskarżonego są jawnie sprzeczne w tym zakresie z zeznaniami świadka - co w konsekwencji doprowadziło do bezkrytycznej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego; 2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający przyjęciu, że oskarżony spożywał alkohol dopiero po zaparkowaniu pojazdu, mimo iż wyjaśnienia oskarżonego były w tym zakresie sprzeczne z zeznaniami świadka G. G. (ocenionych przez Sąd jako wiarygodne) oraz mimo iż całokształt okoliczności sprawy, zasady zdrowego rozsądku oraz doświadczenie życiowe przemawiają łącznie za niewiarygodnością wyjaśnień oskarżonego, a to w szczególności: 1) próba ukrycia przez oskarżonego faktu, iż nie wracał autem bezpośrednio po pracy, 2) przywoływany przez świadków brak obecności butelki lub puszki po alkoholu oraz 3) sprzężony z tym zwrotnie fakt niepowołania się oskarżonego, bezpośrednio na miejscu zdarzenia, na rzekome przechowywanie butelki alkoholu w schowku; 3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na wykluczeniu - w oparciu o opinie biegłego i wyjaśnienia oskarżonego - stanu nietrzeźwości w chwili kierowania przez niego pojazdem, mimo iż we wnioskach opinii wskazano, że nie można wykluczyć picia alkoholu przez D. M. także wcześniej, a prawdopodobieństwo wersji oskarżonego wynikało tylko z nieobiektywnych wskazań samego oskarżonego; 4. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, wynikający z niewłaściwej oceny materiału dowodowego, co w konsekwencji doprowadziło do wyrażenia przez Sąd błędnego poglądu, iż ujawnione dowody i ustalone na ich podstawie okoliczności są niewystarczające do uznania, iż oskarżony D. M. dopuścił się czynu z art. 178a § 1 k.k., podczas gdy dowody i wynikające z nich okoliczności ocenione w sposób właściwy we wzajemnym ze sobą powiązaniu prowadzą do wniosku przeciwnego, a mianowicie iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona zarzucanego mu aktem oskarżenia przestępstwa. |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
|
Apelacja oskarżyciela publicznego jest uzasadniona, a wyrok Sądu I instancji pomimo długotrwałości prowadzonego postępowania jest przedwczesny. Sąd I instancji w zasadzie oparł swoje ustalenia na założeniu, iż wersja oskarżonego co do czasu spożywania alkoholu z punktu widzenia fizjologii organizmu jest możliwa i w konsekwencji - interpretując wątpliwości na korzyść i stosując zasadę domniemania niewinności uznał, iż należało oskarżonego uniewinnić. Tymczasem Sąd I instancji nie rozważył w ogóle wersji oskarżonego pod kątem prawdopodobieństwa jej zaistnienia z punktu widzenia kodeksowych zasad zgodności z doświadczeniem życiowym i zasadami logiki. Należy bowiem zauważyć, iż oskarżony przez około 5 godzin po opuszczeniu pracy poruszał się pojazdem w nieustalonych miejscach, a następnie zaparkował pojazd przed blokiem, w którym mieszka. Pomimo tego miał nie iść do domu pomimo chłodu (listopad) i późnej pory. Oskarżony miał nabrać ochoty na słuchanie muzyki w zaparkowanym pojeździe przy włączonym silniku oraz zacząć spożywać alkohol. Pojawia się oczywiste w tej sytuacji pytanie, dlaczego oskarżony nie udał się do swojego mieszkania, gdzie mógłby realizować te czynności, w o wiele bardziej komfortowy sposób. Rodzi się zatem oczywiste pytanie odnośnie faktu czy oskarżony jest osobą uzależnioną od alkoholu, bo inaczej nie sposób zrozumieć logiki jego postępowania. Tym bardziej, że miał spożywać alkohol pod postacią śliwowicy łąckiej, a więc trunku o mocy zbliżonej do spirytusu, a zatem spożycie tego alkoholu bezpośrednio z butelki, w dużej ilości i zapewne bez tzw. przepitki ponownie może świadczyć o ewentualnym uzależnieniu oskarżonego od alkoholu. W ocenie Sądu Odwoławczego nalazłoby zatem poczynić ustalenia odnośnie tej okoliczności, co może pozwolić na dokonane właściwej oceny innych dowodów. Zasadne są także zarzuty apelacji, iż Sąd nie dokonał pełnej analizy zeznań, jak i w ślad za tym notatki urzędowej policjanta G. G.. Trzeba bowiem podkreślić, iż świadek ten konsekwentnie bowiem podaje, iż oskarżony rozpytany na okoliczność zdarzenia miał twierdzić, iż nie spożywał alkoholu, a samochodem nie jeździł od co najmniej dwóch dni. Podobnie z protokołu badania stanu trzeźwości przeprowadzonego przez sierżanta K. K. wynika, iż oskarżony odmawiał podania informacji co do czasu i miejsca spożycia alkoholu. Trzeba zatem podkreślić, iż oskarżony w chwili interwencji nie mówił funkcjonariuszom Policji o tym, że spożywał alkohol w samochodzie, nadto nie została przez nich w samochodzie ujawniona butelka alkoholu, który miał rzekomo spożywać w samochodzie oskarżony. Wersja o spożywaniu alkoholu na parkingu pojawiła się dopiero na dalszym etapie postępowania, dlatego też należy do niej podchodzić raczej ostrożnie. Należy także mieć na uwadze, że oskarżony wyjaśniał niezgodnie z prawdą odnośnie tego, o której w dniu zdarzenia zakończył pracę. Z zaświadczenia wystawionego przez pracodawcę wynika bowiem, że oskarżony świadczył pracę od 6:30 do 14:30 i zakład pracy opuścił po 14:30. W tym zakresie zatem jego wyjaśnienia są niewiarygodne, ale Sąd I instancji w ogóle się do tego nie odniósł w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia. Reasumując, wersja podana przez oskarżonego jest wprawdzie możliwa, ale wydaje się jednak mało prawdopodobna i pozostająca w rozbieżności przede wszystkim z zasadami doświadczenia życiowego. |
||
|
Wniosek |
||
|
o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
|
Ustalenia faktyczne poczynione przez Sad I instancji są niepełne i postępowanie dowodowe wymaga uzupełnienia. |
||
|
OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
|
4.1. |
|
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
|
ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
|
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
|
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
|
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
|
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
|
5.3.1.1.1. |
|||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
Sąd I instancji i pobieżnie ustalił stan faktyczny sprawy i nie przeprowadził dowodów, które pozwoliłyby na poczynienie pełnych ustaleń faktycznych, a następnie uznał, iż zachodzą nie dające się usunąć wątpliwości. Natomiast w ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji nie podjął nawet próby ich usunięcia poprzez przeprowadzenie dalszych dowodów i przedwcześnie uniewinnił oskarżonego. |
|||
|
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
|
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
|
5.3.1.4.1. |
|||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
|
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
|
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy konieczne będzie ustalenie czy oskarżony jest osobą uzależnioną od alkoholu i czy ma zwyczaj samotnego upijania się, a w ślad za tym czy na tym tle pozostaje w konflikcie z żoną lub innymi członkami rodziny. Istotne będzie także podjęcie próby ustalenia co wydarzyło się w godzinach pomiędzy 14:40 a około 19:00, kiedy to oskarżony opuścił pracodawcę, a dopiero pod wieczór zajechał pod blok, w którym zamieszkuje. Powyższe może być utrudnione z uwagi na linię obrony oskarżonego, który generalnie odmawia składania wyjaśnień. Niezbędne będzie także przesłuchanie w charakterze świadków policjantów G. G. i K. K. celem ustalenia zmienności wersji podawanych przez oskarżonego, celem odniesienia się do jego wiarygodności. |
|||
|
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
|
Koszty Procesu |
|||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|
PODPIS |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krośnie
Osoba, która wytworzyła informację: Jarosław Krysa
Data wytworzenia informacji: