Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krośnie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 419/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Jaśle z dnia 6 września 2019r. sygn. akt II K 215/17

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Obraza przepisów prawa materialnego, tj. art. 278 §1 k.k. - poprzez uznanie oskarżonego za winnego dokonania w dniu 27 maja 2016r. przestępstwa kradzieży surowego mięsa, oraz gotowych wyrobów masarskich o łącznej kwocie co najmniej 10.749,85 zł, na szkodę Y. B. - podczas gdy, jak wynika z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego, oskarżony po zrobieniu remanentu (w składzie 2 pracowników), spisania towaru, łącznie z mięsem z półtusz, gdzie towar ten był wart około 10.000 zł, w dniu 24 maja 2016r. uzgodnił telefonicznie z pokrzywdzonym Y. B., że się porozumieją i na tą okoliczność mieli się wspólnie spotkać w dniu 25 maja 2016r. o godz. 7.00 rano. Ponieważ pokrzywdzony Y. B. nie przyjeżdżał, ani nie odbierał już telefonów od oskarżonego, oskarżony - wysłał smsy w dniu 26 maja 2016r. do pracownika Y. J. R., oraz do oddelegowanego pracownika do Y. U. Z., z informacją aby dobrowolnie odebrali ten towar do dnia 27 maja 2016r. do godz. 10.00. A ponieważ w dniu 27 maja 2016r. o godz. 9.00 został odłączony prąd w masarni przez zakład energetyczny (z uwagi na zaleganie pokrzywdzonego z zapłatą około 31.000 zł za zużycie prądu), istniała obawa zepsucia się mięs, w obawie o chorobę i konieczność dezynfekcji zakładu oskarżony przewiózł ten towar do chłodni w budynku garmażerki, gdzie był prąd. W zakładzie masarni pozostały jedynie odpady, w związku z czym oskarżony zlecił wywóz tych odpadów do firmy zajmującej się utylizacją, na co wystawiono fakturę w kwocie około 700 zł na Y. B., za którą zapłacił oskarżony M. M. (1).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny w kontekście ustaleń faktycznych sprawy. Jest to de facto zarzut błędnego ustalenia okoliczności faktycznych, nazwany mylnie obrazą prawa materialnego. Apelacja obfituje w tego rodzaju błędy, zaś jej zarzuty bywają sprzeczne, czy też takie, których łączyć nie wolno (błąd ustaleń faktycznych z obrazą prawa materialnego). Zarzut stanowi wytłumaczenie motywacji zachowania oskarżonego, lecz nie ujmuje niczego z jego przestępczego charakteru. Oskarżonemu, wobec trwania umowy dzierżawy, nie wolno było zabrać cudzego mięsa. Nie wolno było mu postąpić z nim jak z własnym i przeznaczyć go do sprzedaży we własnych punktach. Nie należało ono do niego, a dokonał jego zaboru i postąpił z nim jak ze swoim. Nie może być wytłumaczeniem, że działał w celu zapobiegnięcia zepsuciu się mięsa. Sam uniemożliwił właścicielowi dostęp do jego własności, ponadto podjął w pełni samowolne działanie. Właściciel mógł ze swoją własnością postąpić dowolnie, działanie oskarżonego było niepożądane oraz stanowiło przestępstwo, które Sąd słusznie mu przypisał.

Lp.

Zarzut

2

Obraza przepisów prawa materialnego, tj. art. 278 §1 k.k. poprzez uznanie oskarżonego za winnego dokonania w dniu 27 maja 2016r. przestępstwa kradzieży maszyn i urządzeń służących do wyrobu wędlin o wartości 30.000 zł na szkodę Y. B. - podczas gdy, jak wynika z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego - na poczet dokumentu potwierdzającego od pokrzywdzonego odbiór 30.000 zł (za maszyny i urządzenia służące do wyrobu wędlin), wystawiona była przez oskarżonego faktura korygująca tą kwotę, ponieważ pokrzywdzony Y. B. nie zapłacił zaległych pieniędzy pracownikom, tj. 10.000 zł - J. R., i około 20.000 zł - U. Z..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest chybiony, gdyż Sąd Rejonowy jasno wskazał, dlaczego wystawienie faktury korygującej nie zmieniało niczego w kwestii prawa własności urządzeń. Zostały one sprzedane i wówczas prawo własność przeszło na pokrzywdzonego. Wystawienie po kilku miesiącach faktury korygującej nie „cofa” umowy sprzedaży, nie unieważnia jej ani nie przenosi własności z powrotem na oskarżonego. Jest to na tyle oczywiste, że nie wymaga dalszych dywagacji. Kwestia zapłaty pieniędzy pracownikom, tj. 10.000 zł - J. R., i około 20.000 zł - U. Z., także nie mogła mieć znaczenia, ponieważ nie zostało to potwierdzone nawet przez same osoby rzekomo uprawnione do tych kwot i nie dowiedziono, by umowa sprzedaży maszyn zależała od zapłaty ceny na rzecz kogoś innego, aniżeli sprzedający.

Lp.

Zarzut

3

Obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 170 § 2 k.p.k. poprzez oddalenie wniosku z dnia 1 marca 2018r. o przeprowadzenie i dopuszczenie dowodu z przesłuchania świadka - księdza Z. P. (1), podczas, gdy oskarżony wnioskiem tym zamierzał udowodnić przeciwieństwo tego co wykazywały dotychczasowe dowody w sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd miał prawo uznać ten dowód za zbędny w sprawie i nieprzydatny dla jej rozstrzygnięcia, a zmierzający do przedłużania postępowania i nie mogący wnieść niczego do sedna sprawy. Okoliczności, na które miał być słuchany świadek Z. P., nie dotyczyły wydarzeń związanych z kradzieżą mięsa, zniszczeniem przypraw oraz przywłaszczenia maszyn, co było sednem sprawy.

Lp.

Zarzut

4

Obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 167 § 1 k.p.k. w związku z 170 § 1 pkt. 5 k.p.k. poprzez bezpodstawne oddalenie wniosku dowodowego z dnia 1 marca 2018 r. z przesłuchania świadka - księdza Z. P. (1), zamieszkałego: (...)-(...) K., ul. (...), wobec uznania, że wniosek ten w oczywisty sposób zmierza do przedłużenia postępowania, w sytuacji kiedy świadek ten został zawnioskowany przez oskarżonego jeszcze na jednej z pierwszych rozpraw, tj. w dniu 1 marca 2018r., czyli na półtora roku przed zamknięciem przewodu sądowego i wydaniem wyroku w sprawie, podczas, gdy świadek ten miał istotną wiedzę dotyczącą przekazania oskarżonemu pieniędzy na ratę kredytu, co potwierdza, że zeznania Y. B. co do przekazania pieniędzy oskarżonemu - są składaniem fałszywych zeznań .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest powieleniem i rozwinięciem zarzutu poprzedniego, a zatem tak samo jak o on, jest bezzasadny. Wnioskowanie dowodów, które nie prowadzą do rozstrzygnięcia istoty sprawy, zawsze jest nastawione na nadmierne przedłużanie postępowania, niezależnie od etapu procesu, na którym następuje. Nie można zaakceptować logiki, w której ten sam niezasadny dowód zgłoszony na wcześniejszym terminie rozprawy nie mógłby zostać pominięty, a na późniejszym terminie już mógłby. Decydująca jest przydatność dowodu dla rozstrzygnięcia sprawy.

Lp.

Zarzut

5

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170 § 5 k.p.k., i w zw. z art. 6 k.p.k. - poprzez oddalenie wniosku dowodowego oskarżonego z dnia 1 marca 2018r. z przesłuchania świadka - księdza Z. P. (1), podczas, gdy wnioskiem tym oskarżony realizował swoje prawo do obrony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Po raz trzeci należy uznać ten sam zarzut za bezpodstawny, nadal z tego samego powodu. Sąd miał prawo uznać, że dowód ten nie prowadzi do rozstrzygnięcia sprawy. Powielanie zarzutów czy nazywanie ich inaczej, nie zmienia ich bezzasadności w kontekście kwestionowania słusznego wyroku Sądu pierwszej instancji.

Lp.

Zarzut

6

Obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 7 k.p.k.. w zw. z art. 410 k.p.k. - poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego wbrew zasadzie swobodnej oceny dowodów, oraz wbrew zasadzie obiektywizmu przy nieuwzględnieniu zasad logicznego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, przy nieuwzględnieniu całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania i przyjęcie przez Sąd tezy, że „oskarżony dokonał kradzieży surowego mięsa oraz gotowych wyrobów masarskich, oraz maszyn i urządzeń służących do wyrobu wędlin”, podczas gdy takiej kradzieży w ogóle było.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest bezzasadny w stopniu oczywistym. Ustalono, że oskarżony nie był właścicielem mięsa ani maszyn. Ustalono także, iż dokonał zaboru mięsa w celu przywłaszczenia i postąpił z nim jak ze swoim. Ustalono również, ze przywłaszczył maszyny i rozdysponował jak własne, chociaż wcześniej sprzedał je i nie był ich właścicielem. Wobec powyższego, przypisanie oskarżonemu przestępstw jakie przypisał mu Sąd Rejonowy w Jaśle, było w pełni poprawne. Ocena taka była zgodna z zasadami wiedzy, doświadczenia życiowego oraz elementarnej logiki, natomiast apelacja jest z tymi zasadami sprzeczna, gdy próbuje zaprzeczyć temu, co jednoznacznie ustalono.

Lp.

Zarzut

7

Obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 170 § 2 k.p.k. poprzez oddalenie wniosku dowodowego oskarżonego z dnia 8 marca 2018r. o powołanie biegłego sądowego z zakresu kalkulacji „Rozliczenia technologicznego”, przez dwukrotną zmianę tego wniosku postanowieniem: z dnia 12 lipca 2018r. oraz postanowieniem z dnia 14 września 2018r., w wyniku czego Sąd wyeliminował w całości wniosek oskarżonego w kształcie z dnia 8 marca 2018r., podczas, gdy oskarżony wnioskiem tym zamierzał udowodnić przeciwieństwo tego co wykazywały dotychczasowe dowody w sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek w formie jaką zaproponował oskarżony (k.346), nie prowadził do rozstrzygnięcia sedna sprawy, a dotyczył spraw nie mających znaczenia dla ustalenia sprawstwa oraz wartości szkody. Dotyczył m.in. przypraw, od których zniszczenia uniewinniono oskarżonego. Ponadto, odnosiło się to do gotowych wyrobów, a zarzut dotyczył przywłaszczenia mięsa, który potem zmieniono na kradzież mięsa. Wniosek ten dotyczył również okresu czasu sprzed dnia objętego zarzutem aktu oskarżenia, dlatego słusznie Sąd tego nie pozostawił w takiej formie.

Lp.

Zarzut

8

Obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 5 § 2 k.p.k., w zw. z art. 7 k.p.k. i w zw. z art. 4 k.p.k. - poprzez nie zastosowanie tego przepisu, w sytuacji, gdy w przedmiotowej sprawie oskarżony nie dokonał żadnej kradzieży mięsa i wyrobów masarskich na szkodę pokrzywdzonego, gdyż oskarżony informował pokrzywdzonego w dniu 24 maja 2016r. jaki w dniu 26 maja 2016r., aby ten dobrowolnie odebrał towar do, dnia 27 maja 2016r. do godz. 10.00. Jak również nie zastosowanie tego przepisu przez Sąd, co do przestępstwa kradzieży maszyn i urządzeń służących do wyrobu wędlin o wartości 30.000 zł na szkodę Y. B. - podczas gdy, jak wynika z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego na poczet dokumentu potwierdzającego od pokrzywdzonego odbiór 30.000 zł (za maszyny i urządzenia służące do wyrobu wędlin), wystawiona była przez oskarżonego faktura korygująca ta kwotę, ponieważ pokrzywdzony Y. B. nie zapłacił zaległych pieniędzy pracownikom, tj. 10.000 zł J. R., i około 20.000 zł - U. Z..

Ponadto, zgodnie z zasadą domniemania niewinności, to obowiązkiem Sądu było udowodnienie w sposób nie budzący żadnych wątpliwości winy oskarżonemu, czego Sąd oczywiście nie uczynił. Naruszenie to polega na dowolnej, zamiast swobodnej ocenie przeprowadzonych dowodów z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, co w konsekwencji doprowadziło do poczynienia ustaleń faktycznych niezgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy, z naruszeniem zasady prawdy materialnej, co skutkowało błędnym przyjęciem, że wina oskarżonego co do zarzucanych mu czynów kradzieży nie budzi wątpliwości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten stanowi w istocie powielenie zarzutów omówionych już w punkcie 2 i ponownie należy uznać go za bezzasadny, zaś twierdzenia skarżącego – za niczym nie poparte. Kwestię zapłaty 10.000 zł J. R. i około 20.000 zł U. Z. już omówiono, a nie było żadnego powodu do uznania, iż zapłata ta miała stanowić cenę za maszyny. Przeciwnie – zostały one sprzedane, a następnie je przywłaszczono. Wystawienie faktury korygującej – jak to już omówiono – nie zmieniło prawa własności do maszyn. Nie jest też prawdą, że pokrzywdzony mógł je odebrać, ponieważ posesję zamknięto oraz zabarykadowano sprzętem oraz piaskiem. Osoba chcąca zwrócić cudze maszyny i mięso, nie zachowuje się w ten sposób. Jest to natomiast zachowanie charakterystyczne dla osoby, która chce pozbyć się z posesji prawowitego właściciela, by ukraść mu i przywłaszczyć sobie jego mienie, tj. by potraktować jej jak własne i nim rozporządzić.

Ocena dowodów była zdroworozsądkowa, logiczna i w zasadzie nie mogła być ona inna. Nie da się powiedzieć, że osoba zabierająca cudze mięso i maszyny, nie przywłaszcza ich sobie. Zasada domniemania niewinności została obalona silnym materiałem dowodowym oraz jego logiczną oceną. Wbrew zarzutowi apelacji, Sąd nie naruszył także zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść obwinionego (art. 5 § 2 k.p.k.), ponieważ po przeprowadzeniu wszelkich dowodów i ich kodeksowej ocenie, żadne wątpliwości nie zaistniały. Jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy w postanowieniu z 21 lipca 2009r. [V KK 142/09, LEX nr 519641], „art. 5 § 2 k.p.k. dotyczy wątpliwości, które ma i nie jest w stanie rozstrzygnąć sąd rozpoznający sprawę, nie zaś wątpliwości obrony i skazanych co do prawidłowości rozstrzygnięcia dokonanego przez ten sąd”.

Lp.

Zarzut

9

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 41 § 2 k.p.k. i art. 42 § 3 i § 4 k.p.k. - poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie do wniosku o wyłączenie sędziego z dnia 26 sierpnia 2019r., złożonego przez oskarżonego przed rozprawą główną w dniu 26 sierpnia 2019r., przez samodzielne rozstrzygnięcie tego wniosku przez sędziego, którego wniosek dotyczył, pozostawieniem wniosku bez rozpoznania, podczas, gdy obowiązkiem sędziego było powstrzymanie się od udziału w sprawie, a rozstrzygnięcie wniosku o wyłączenie samego siebie (którego formą jest także pozostawienie tego wniosku bez rozpoznania) jest niedopuszczalne i winno skutkować unieważnieniem dalszych czynności, podejmowanych przez Sąd w tym składzie, co oznacza, że rozprawa, odbywająca się w dniu 26 sierpnia 2019r., jest dotknięta skutkiem nieważności czynności, dokonywanych przez osobę nieuprawnioną, podczas, gdy nie zachodziły okoliczności, wymienione w tych przepisach, a przyczyna wyłączenia powstała dopiero po rozpoczęciu przewodu sądowego. Ponadto, art. art. 42 § 3 k.p.k. stanowi, że wniosek rozpoznaje się niezwłocznie, co w tym przypadku w ogóle nie miało miejsca, a wniosek ten nie został w tym dniu rozpoznany i sprawę przewodnicząca prowadziła dalej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest oczywiście nieuzasadniony. Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2019r., sygn. akt II K 215/17 Sąd Rejonowy w Jaśle, pod przewodnictwem innego sędziego, tj. SSR Dariusza Zająca, rozpoznał wniosek oskarżonego M. i nie uwzględnił go (k.595). Na rozprawie Sąd tylko przybliżył stronom powód tego wcześniejszego rozstrzygnięcia wydanego w innym składzie.

Lp.

Zarzut

10

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 41 § 1 k.p.k.. w zw. z art. 42 § 1 k.p.k. poprzez nie wyłączenie sędziego odprowadzenia sprawy, na wniosek strony złożony na piśmie z dnia 29 sierpnia 2019r., w związku z nowymi okolicznościami w sprawie, pomimo iż zaistniała okoliczność tego rodzaju, że wywoływała 100 % uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności tego sędziego w sprawie z uwagi na to iż pomiędzy sędzią a oskarżonym powstał realny konflikt w procesie cywilnym „o ochronę dóbr osobistych”, gdzie nawet dla osoby o przeciętnej edukacji i bez żadnej wiedzy prawniczej jest oczywistym, że sędzia taki zawsze z tą chwilą będzie już do strony nastawiony wrogo i stronniczo.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W zasadzie jest to rozwiniecie poprzedniego zarzutu, tak samo niezasadne. Kwestię wyłączenia sędziego referenta rozpoznano prawomocnie orzeczeniem z 26 sierpnia 2019r., (k.595), co kończy dyskusję nad tematem. Wewnętrzne przekonanie strony o stronniczości sędziego, nie jest podstawą do jego wyłączenia, podobnie jak kreowanie siebie jako strony konfliktu z osobą sędziego. Oskarżony, co oczywiste, podchodzi do sprawy subiektywnie, lecz obiektywnie nie ma on racji i jego zarzut jest nietrafny.

Lp.

Zarzut

11

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 424 § 1 ust 1 k.p.k., w zw. z art. 7 k.p.k. poprzez niezastosowanie powyższej normy prawnej przy uzasadnieniu wyroku, przez niewskazanie dlaczego Sąd nie dał wiary i nie uznał dowodów przeciwnych oskarżonego, nie wskazując dlaczego „Sąd uznał za wiarygodne tylko te wyjaśnienia oskarżonego, które są zbieżne z ustalonym stanem faktycznym, a w pozostałym zakresie odmówił im mocy dowodowej, uznając, że są wyłącznie przyjętą przez oskarżonego linią obrony”; Sąd działał ordynarnie stronniczo, wskazując jedynie dowody strony oskarżyciela posiłkowego Y. B., bez zachowania zasady bezstronności, przy rażącym złamaniu zasady domniemania niewinności. Nie kształtując swego przekonania na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, którymi to Sąd zawsze powinien się kierować.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty te są wyrazem subiektywnego postrzegania rzeczywistości, nie dostrzegania swojego bezprawnego zachowania, które spowodowało zaistnienie procesu. Sąd poprawnie nie uznał za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego, ponieważ przeczyły im elementarne fakty w postaci zaboru mięsa i potraktowania go jak własne oraz w postaci przywłaszczenia maszyn, które po skutecznej i nie rozwiązanej umowie sprzedaży, należały do pokrzywdzonego. To właśnie wskazywane w apelacji zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, nie pozwalały uznać linii obrony za wiarygodną.

Lp.

Zarzut

12

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 6 k.p.k. poprzez całkowite pozbawienie oskarżonego prawa do obrony w sensie materialnym, którą należy rozumieć jako działalność obrończą oskarżonego, które oskarżony ma prawo realizować w toku całego procesu i we wszystkich jego fazach - pomimo, iż oskarżony nie jest pozbawiony praw publicznych;

- Na rozprawie głównej w dniu: 18 stycznia 2018r., 1 marca 2018r., oraz 8 marca 2018r. Sąd uchylił oskarżonemu łącznie ponad 50 istotnych pytań w przedmiotowej sprawie - podczas, gdy oskarżony realizował tym swoje prawo do obrony - w znaczeniu materialnym.

- Pomimo, iż oskarżony wniósł wniosek w dniu 1 marca 2018r. z przesłuchania świadka - księdza Z. P. (1), gdzie wnioskiem tym zamierzał udowodnić przeciwieństwo tego co wykazywały dotychczasowe dowody w sprawie, wniosek ten został przez Sąd bezpodstawnie oddalony.

- Pomimo, iż oskarżony wnosił wniosek dowodowy w dniu 8 marca 2018r., gdzie wnioskiem tym zamierzał udowodnić przeciwieństwo tego co wykazywały dotychczasowe dowody w sprawie - wniosek o powołanie biegłego sądowego z zakresu kalkulacji „Rozliczenia technologicznego” (surowców, przypraw i materiałów), na okoliczność wykazania surowców masarnianych, licząc od zakupu surowców do sprzedaży gotowego wyrobu (w znaczeniu) ile poszło mięsa, przypraw i dodatków do produktów masarskich na te wyroby, które zostały sprzedane w masarni w D. nr 292, w okresie: od 14.12.2015r. do 10.02.2016r., oraz w okresie: od 11.02.2016r. do 27.05.2016r. - wniosek ten został w całości zmieniony przez Sad na niekorzyść oskarżonego postanowieniem z dnia 12 lipca 2018r., używając przy tym fałszywej narracji „że dokumentacja księgowa została zabrana przez oskarżonego M. M. (1)”.

- Bezpodstawnie, oraz z fałszywą podstawą prawną (art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k. oraz art. 202 § 1 k.p.k.) Sąd postanowieniem z dnia 14 września 2018r. zmienia postanowienie z dnia 12 lipca 2018r. w ten sposób że w miejsce biegłego z Biura (...) w W. powołuje biegłego J. L. (czyli biegłego bezpośrednio ze swojego środowiska), jak również biegłego, który nie jest specjalistą w wymaganym zakresie wiedzy.

Sąd postanowieniem z dnia 30 stycznia 2019r. dopuszcza dowód z opinii biegłego J. L. (z dnia 14.12.2018r.) na okoliczność ustalenia wartości mięsa i gotowych wyrobów masarskich ujętych w spisie z natury z dnia 25.05.2016 r., pomimo iż oskarżony to stwierdzał, jak również opinia ta stwierdza wprost - że tego rodzaju dowodu nie da się przeprowadzić tą metodą.

W związku z wypowiedzeniem pełnomocnictwa z dniem 4 września 2019r. obrońcy J. Z. przez oskarżonego (w związku z utratą zaufania), a skoro Sąd nie uwzględnił wniosku oskarżonego o zmianę wyznaczonego mu obrońcy, oskarżony w dniu 6 września 2019r., w chwili wydania wyroku przez Sąd - nie posiadał żadnej obrony i został pozbawiony przez Sąd wszelkiej obrony

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Po raz kolejny jest to powielenie omawianych już zarzutów (np. czwarty raz odnośnie świadka P.). Służyło to wyłącznie graficznemu rozbudowaniu apelacji w sposób sztuczny, bez wprowadzania nowych wątków, jakie Sąd Okręgowy byłby zobowiązany ocenić. Kwestię świadka Z. P. oraz zakresu kalkulacji „Rozliczenia technologicznego” omówiono już w puntach 3, 4, 5 i 7 i należy do nich w tym miejscu odesłać.

Odnośnie uchylania pytań, to Sąd ma prawo oraz obowiązek prowadzenia sprawy do celu, a celem tym jest potwierdzenie bądź zaprzeczenie sprawstwu w zakresie czynów zarzuconych aktem oskarżenia. Wszystkie pytania poboczne, nieistotne, zbędne lub nie prowadzące do celu procesu, w imię ekonomii procesowej należy uchylać i słusznie Sąd tak postępował. Oskarży wykazywał tendencję do zadawania wiele razy takich samych pytań (dostrzegalną też w zarzucaniu po raz wtóry tych samych zarzutów apelacyjnych), lecz Sąd ma za zadanie czuwać nad sprawnością postępowania, jego zwięzłością i dbać o to, by pytania były celowe, konkretne.

Zmiana biegłego została także rozsądnie i jasno wytłumaczona względami finansowymi, a to, że argument ten nie trafił do oskarżonego, nie dowodzi wpływu tej decyzji Sądu na treść wyroku. Nie można określać biegłych jako lepszych czy gorszych, a nie ma powodu by uznać, że opinia droższa byłaby bardziej przydatna niż ta tańsza. Opina nie odnosiła się do winy i sprawstwa, lecz do wartości szkody, gdzie Sąd i tak przyjął najkorzystniejszą wersję dla oskarżonego, po myśli art. 5 § 2 k.p.k.

Nie można także czynić zarzutu Sądowi, ze swojego własnego zachowania. Wypowiedzenie obrońcy stosunku obrony, było jego decyzją, lecz nie oznacza to, ze pozbawiono go prawa do obrony. Nie jest on osoba upośledzoną, chorą psychicznie ani ułomną intelektualnie, zatem mógł prowadzić obronę osobiście, gdy nie chciał korzystać z pomocy obrońcy.

Lp.

Zarzut

13

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 94§1 pkt 4 k.p.k. poprzez zastosowanie błędnej podstawy prawnej w postanowieniu z dnia 14 września 2018r., zmieniającej postanowienie Sądu z dnia 12.07.2018r., przez fałszywe zastosowanie art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k.. oraz art. 202 § 1 k.p.k., które nie dają podstawy prawnej do wydania postanowienia z dnia 14 września 2018 r.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Bezzasadny zarzut, powtórzony po raz kolejny. Sąd wskazał jaką przyczyną się kierował zmieniając biegłego i nie ma żadnej podstawy do twierdzenia, że opinia innego biegłego byłaby korzystniejsza dla oskarżonego. Faktem jest, iż powołanie w podstawie prawnej przepisu art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k. było niedopatrzeniem, ponieważ przepis ten nie ma związku ze zmianą biegłego. Oczywiście wpływu tego uchybienia na treść wyroku nie ma.

Lp.

Zarzut

14

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 194 pkt 1 k.p.k. - poprzez ukrycie i nie wskazanie przez Sąd, specjalności biegłego J. L., co spowodowało, że biegły ten w ogóle nie mieści się w zakresie wymaganej wiedzy specjalistycznej biegłego z zakresu rozliczenia technologicznego wyrobów masarskich, a jedynie specjalnością biegłego J. L. jest: bankowość, prawo upadłościowe, oraz rachunkowość i finanse. W wyniku naruszenia tego przepisu postępowania Sąd powołał do sporządzenia opinii biegłego niespecjalistę.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest chybiony. Biegły miał pełne kompetencje do wydania opinii w takiej treści, jaką Sąd mu zlecił. Specjalność biegłego określona została ogólnie, co nie oznacza, że do spraw, gdzie potrzeba wiedzy fachowej, nie można powołać osoby, której wiedza i doświadczenie pozwoli opiniować w sposób prawidłowy. Polemika oskarżonego z opinią miałaby sens, gdyby była treściwa i dotyczyła meritum, ale odnoszenie się do osoby biegłego lub treści postanowienia o jego powołaniu dowodzi, że argumentów merytorycznych oskarżonemu brak. „Jeżeli dla sądu dowód z opinii biegłych jest zrozumiały i przekonujący, a nie posiada on tych przymiotów dla strony, to fakt ten nie może stwarzać podstawy do ponownego powoływania biegłych lub zasięgania opinii nowych biegłych” [wyrok Sądu Najwyższego z 22 czerwca 2010r., WA 13/10, OSNwSK 2010/1/1251].

Lp.

Zarzut

15

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 378 § 2 k.p.k. w zw. z art. 399 § 2 k.p.k. i w zw. z art. 6 k.p.k. poprzez nie uwzględnienie uzasadnionego wniosku oskarżonego z dnia 5 września 2019r. o zmianę wyznaczonego mu obrońcy z urzędu, w związku z utratą zaufania do obrońcy J. Z., która w związku ze zmianą kwalifikacji prawnej czynu z pkt III aktu oskarżenia z art. 284 § 1 k.k. na art. 278 § 1 k.k., jako obrońca oskarżonego nie zgłosiła żadnego wniosku w tej sprawie w dniu 26 sierpnia 2019r., co świadczy, że jako obrońca oskarżonego nie informowała swojego klienta o konsekwencjach prawnych zmiany kwalifikacji czynu i nie uzgadniała ze swoim klientem czynności podejmowanych w sprawie, przez co pozbawiło oskarżonego jego prawa do obrony w złożeniu wniosku o przerwanie rozprawy w celu umożliwienia mu przygotowania się do obrony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny, stanowi powielenie zarzutu omówionego już w punkcie 12, a ponadto jest skierowany do niewłaściwego podmiotu. Obrońcą była osoba uprawniona na podstawie przepisów o adwokaturze. Jeśli oskarżony uważa, że obrońca nie broniła go należycie, może dochodzić od niej roszczeń albo poinformować właściwą Okręgową Radę Adwokacką o swoich zarzutach, lecz na treść wyroku nie ma to wpływu. Sąd nie dostrzegł w działaniu obrońcy żadnych uchybień, jakie wskazał oskarżony.

Lp.

Zarzut

16

Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 304 § 2 k.p.k. - poprzez niedopełnienie przez Sąd ustawowego obowiązku zawiadomienia o przestępstwie, pomimo powzięcia tej informacji;

- że świadkowie: Y. B., J. R., M. R., U. Z. (z odebraniem przyrzeczenia, oraz z pouczeniem o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań) zeznają fałszywie, że 36.000 zł stanowiła wartość mięsa i wyrobów masarskich ujętych w spisie z natury z dnia 25.05.2016r.

- że w dniu 18 stycznia 2019r. na rozprawie głównej oskarżony informował Sąd, iż został wystawiony fałszywy weksel na kwotę 1 miliona 60 tysięcy zł przez A. W. i Y. B., który to weksel został wprowadzony do obiegu, gdzie przestępstwo sfałszowania weksla jest zbrodnią z art. 310 k.k. zagrożoną karą pozbawienia wolności do 25 lat.

- że w dniu 18 stycznia 2019r. na rozprawie głównej oskarżony informował Sąd, iż przed podpisaniem ze S. M. kontraktów na sprzedaż działek (...) krotnie zaniżonych były prowadzone szantaże przez Y. B. wobec S. M..

- że w dniu 26 sierpnia 2019r. na rozprawie głównej oskarżony informował Sąd, iż w masarni był wprowadzany „lewy” towar z faktur i nie na tą firmę która miała pozwolenie, gdyż wyszły na jaw w sprawie o sygn. akt II K 607/18, że były wystawiane faktury na firmę (...), która nie miała pozwolenia na prowadzenie zakładu, dlatego rozliczenie technologiczne wykazałoby przestępczą działalność Y. B. oraz firmy (...).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten nie ma, bo ze swojej istoty, nie może mieć żadnego wpływu na treść wyroku. Jeżeli oskarżony posiada wiarygodne informacje na temat któregoś z opisanych czynów, to może poinformować o tym organy ścigania. Sąd Rejonowy ocenił te kwestie odmiennie i miał do tego prawo.

Lp.

Zarzut

17

Błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest bezzasadny oraz w zasadzie niedopuszczalny w kontekście wcześniejszych zarzutów obrazy prawa materialnego. Podnoszenie tego zarzutu musi o tyle dziwić, że nikt (nawet oskarżony) w zasadzie nie przeczył stanowi faktycznemu, tj. zabraniu i rozdysponowaniu u siebie mięsa czy przywłaszczeniu maszyn. Jest to po prostu element linii obrony, w której oskarżony przeczy dosłownie wszystkiemu i w każdym zachowaniu Sądu, obrony i pokrzywdzonego, widzi jakieś wyimaginowane naruszenie prawa.

1.

Wniosek

Wniosek o uchylenie wyroku i uniewinnienie oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jest to wniosek niezasadny w kontekście całości sprawy. Ustalono, że oskarżony nie był właścicielem mięsa ani maszyn. Ustalono także, iż dokonał zaboru mięsa w celu przywłaszczenia i postąpił z nim jak ze swoim. Ustalono również, że przywłaszczył maszyny i rozdysponował jak własne, chociaż wcześniej sprzedał je i nie był ich właścicielem. Wobec powyższego, przypisanie oskarżonemu przestępstw jakie przypisał mu Sąd Rejonowy w Jaśle, było w pełni poprawne. Tego rodzaju ustalenia są zgodne z zasadami wiedzy, doświadczenia życiowego oraz elementarnej logiki, natomiast apelacja jest z tymi zasadami sprzeczna, gołosłowna i opiera się na subiektywnej ocenie rzeczywistości.

2.

Wniosek

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, Sądowi pierwszej instancji celem uzupełnienia materiału dowodowego, przede wszystkim poprzez przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu kalkulacji „Rozliczenia technologicznego” (tj. surowców, przypraw i materiałów), na okoliczność wykazania surowców masarskich, licząc od daty zakupu surowców do sprzedaży gotowego wyrobu (w znaczeniu) ile poszło mięsa, przypraw i dodatków do produktów masarskich na te wyroby, które zostały sprzedane w masarni w D. nr 292 w okresie: od 14.12.2015 r. do 10.02.2016 r., oraz w okresie: od 11.02.2016 r. do 27.05.2016 r.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Postępowanie dowodowe było pełne, sprawę przeprowadzono bezbłędnie, wartość szkody została ustalona poprawnie, zaś Sąd po myśli art. 5 § 2 k.k. przyjął najniższą określoną wartość. Ustalenia jakich domaga się oskarżony w apelacji, nie prowadziłyby do wyjaśnienia sprawy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok należało uznać za słuszny i trafny w zakresie winy oraz kary, która jest współmierna i adekwatna. Ocena dowodów została dokonana przez Sąd pierwszej instancji zgodnie z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego. Same ustalenia faktyczne były bardzo proste, bo sprowadzały się do stwierdzenia, iż oskarżony nie był właścicielem mięsa ani maszyn. Ustalono także, iż dokonał zaboru mięsa w celu przywłaszczenia i postąpił z nim jak ze swoim. Ustalono również, że przywłaszczył maszyny i potraktował jak własne, chociaż wcześniej sprzedał je i nie był ich właścicielem. Wobec powyższego, przypisanie oskarżonemu przestępstw jakie przypisał mu Sąd Rejonowy w Jaśle, było w pełni poprawne. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego.

Apelacja zarzucała naruszenie prawa materialnego, błąd ustaleń faktycznych oraz obrazę przepisów postępowania, lecz zarzuty te okazały się niczym nie popartą subiektywna polemiką z trafnym wyrokiem Sądu pierwszej instancji. Wskazuje, że dowody należałoby ocenić inaczej, lecz nie przekonuje do słuszności takiego stanowiska. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2005r. [sygn. WA 12/05, OSNwSK 2005/1/949], taka subiektywna i niczym nie podparta dyskusja z treścią wyroku, nie stanowi podstawy do jego uchylenia albo zmiany.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

III

Sad Odwoławczy zasądził od oskarżonego koszty sądowe w ½ części oraz opłatę, wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść. Podstawą orzeczenia o kosztach jest przepis art. 636 § 1 k.p.k., natomiast o opłacie orzeczono na podstawie art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

O wynagrodzeniu obrońcy z urzędu, Sąd Okręgowy orzekł po myśli § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu [Dz. U. z 2016r., poz. 1714].

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do winy

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana