Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krośnie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 378/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lesku, Zamiejscowego Wydziału VI Karny z siedzibą w Ustrzykach Dolnych z dnia 22 września 2022 r., sygn. akt VI K 65/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność (surowość) orzeczonej wobec oskarżonego kary 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczonego wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 20000,00 zł, będącą wynikiem dokonania przez Sąd niewszechstronnej oceny wszystkich dyrektyw wymiaru kary, a w szczególności motywacji oskarżonego, właściwości i warunków osobistych oskarżonego, przyznania się do winy i wyrażenia przez oskarżonego skruchy, co winno skutkować orzeczeniem łagodniejszej kary pozbawienia wolności oraz Świadczenia pieniężnego w mniejszej wysokości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary oraz świadczenia pieniężnego należało uznać za niezasadny.

Sąd na podstawie art. 53 § 1 i § 2 k.k. wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, zwłaszcza w razie popełnienia przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Przenosząc powyższe dyrektywy na grunt niniejszej sprawy, Sąd Orzekający dokonał ich oceny w sposób wszechstronny i prawidłowy. Wskazał jakie okoliczności przemawiają na korzyść oskarżonego i na jego niekorzyść.

Jak można dostrzec z karty karnej znajdującej się w aktach sprawy, wobec oskarżonego już od 2000 r. wymierzano kary za przestępstwo prowadzenia pojazdów pod wpływem alkoholu i niestosowania się do orzeczonych środków karnych w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wbrew zakazom oskarżony nadal prowadził pojazdy mechaniczne znajdując się pod wpływem alkoholu. Świadczy to o tym, że oskarżony nie jest sprawcą przypadkowy i, całkowicie lekceważy poprzednie orzeczenia.

Właśnie okoliczność uprzedniej, wielokrotnej karalności za przestępstwo z art. 178a k.k. i niestosowanie się do orzeczonych środków karnych działa na niekorzyść oskarżonego. Należy zauważyć, iż wprowadzane są coraz to nowsze przepisy prawne, odpowiednio zwiększające odpowiedzialność kierowców prowadzących samochód pod wpływem alkoholu. Zagrożone jest w takiej sytuacji ludzkie życie i zdrowie.

Twierdzenia obrońcy, iż zachowanie oskarżonego wynika z jego uzależnienia od alkoholu nie stanowi okoliczności łagodzącej. W takim przypadku, zdając sobie sprawę ze swojej ułomności, powinien udać się na właściwą terapię umożliwiającą wyjście z nałogu i następnie utrzymywać abstynencję.

Uprzednio orzeczoną karę pozbawienia wolności oskarżony odbył w całości, uiścił także w całości świadczenie pieniężne w kwocie 15000 zł. Jednak przebywanie w warunkach zakładu karnego przez okres 2 lat nie wpłynęło w wystarczającym stopniu na postawę oskarżonego, gdyż ponownie popełnił czyn zabroniony za który został skazany, w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k.

W tym stanie rzeczy Sąd Orzekający miał ustawową możliwość wymierzenia kary w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a więc do wysokości 7 lat i 6 miesięcy. Z tego powodu nie można uznać kary 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności za niewspółmiernie surową, biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności. Aby kara mogła osiągnąć cel resocjalizacyjny i wychowawczy, konieczne było jej wymierzenie w wysokości wyższej niż poprzednio orzeczona za to samo przestępstwo. Kara ma dostatecznie wpłynąć na postawę oskarżonego, tak aby ten dostrzegł, że popełnianie przestępstwa mu się nie opłaca, a następnie by postępował zgodnie z porządkiem prawnym. Jest ona adekwatna do stopnia winy oraz społecznej szkodliwości czynu.

W kwestii odnoszącej się do zasądzonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej, najniższą wysokość, jaką Sąd mógł orzec to 10000 zł. W przypadku popełnienia przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. jest ono obligatoryjne. Należy zauważyć, iż uprzednio orzeczone świadczenie w wysokości 15000 zł, które mogło być dolegliwe dla oskarżonego, zostało zaspokojone w całości. Jednocześnie nie wpłynęło ono na poprawę jego zachowania. Orzeczona zaskarżonym wyrokiem kwota w wysokości 20000 zł ma wpływać na potrzebę kształtowania świadomości prawnej. Pełni funkcję penalną wobec zachowania oskarżonego. Wyższa kwota świadczenia wynika z tego, że ma być ono dostatecznie dolegliwe wobec oskarżonego, tak aby miał on świadomość następstw jego przestępnego działania. Świadczenie w niższej wysokości orzeka się w przypadku pierwszego skazania z art. 178a § 4 k.k. Kolejne popełnienie przestępstwa w warunkach wskazanego przepisu musi wpływać także na wysokość świadczenia. Mając na uwadze takie okoliczności, jak też brak innych zobowiązań oskarżonego, nie posiadania nikogo na utrzymaniu, mieszkanie z rodzicami, wskazana kwota nie będzie dla niego niemożliwa do spłacenia lub do wyegzekwowania.

Jednocześnie, Sąd Orzekający wziął pod uwagę okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego, który przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę za swoje postępowanie. Wpłynęło to na łagodne podwyższenie okresu kary pozbawienia wolności o 3 miesiące w stosunku do kary orzeczonej poprzednio, w świetle możliwości, jaką Sąd posiadał do orzeczenia jej w wyższym wymiarze, na podstawie art. 64 § 1 k.k.

Wniosek

Wniosek o skazanie oskarżonego za przypisane mu przestępstwo na łagodniejszą karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy oraz orzeczenie wobec skazanego świadczenia pieniężnego w wysokości 10000,00 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek obrońcy o zmianę zaskarżonego wyroku należało uznać za niezasadny. Sąd Rejonowy wymierzając oskarżonemu karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 20000 zł świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej słusznie ukształtował ich wymiar i wysokość. Przy istniejących okolicznościach, brak jest wskazań do zmiany wysokości kary i świadczenia poprzez ich obniżenie.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymany został w całości w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok należało uznać za słuszny i trafny. Ocena dowodów została dokonana przez Sąd pierwszej instancji zgodnie z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności sprawy, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego R. P. w całości od ponoszenia kosztów procesu za postępowanie odwoławcze, w tym od opłaty za drugą instancję. Sytuacja materialna, majątkowa i rodzinna w ocenie Sądu Odwoławczego przemawia za tego rodzaju orzeczeniem.

III

Na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t. jedn. Dz. U. 2019r. poz. 18) Sąd Odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz D. D. – Kancelaria Adwokacka w K. nieopłacone koszty obrony z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym.

PODPIS

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do kary i środka karnego

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana