Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krośnie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 144/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Lesku z dnia 6 grudnia 2019 r. sygn. akt II K 211/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

1) art. 7 KPK poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny wyjaśnień oskarżonego M. L. oraz zeznań świadków M. S. (1), K. H. i R. R. w zakresie w jakim Sąd odmówił im wiary, a które są konsekwentne, stanowcze, co doprowadziło do błędnego stwierdzenia, że wyjaśnienia oskarżonego nie znajdują oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym,

2) art. 7 KPK poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zeznań świadków P. D., D. D. (1), P. M., K. P. i M. G. polegające na bezpodstawnym przyjęciu, że z treści ich zeznań wynika, iż zachowanie oskarżonego w trakcie czynności świadczyło o pozostawaniu przez niego pod wpływem substancji odurzających,

3) art. 7 KPK poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zeznań świadka D. D. (2) w zakresie w jakim Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, podczas gdy pozostawały one w sprzeczności z treścią sporządzonej przez niego notatki służbowej oraz zeznaniami świadków P. D. i D. D. (3), P. M. i M. G., K. P., M. S. (2) oraz protokołem pobierania krwi,

4) art. 7 KPK poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu z zeznań świadków M. S. (2), M. D., M. W. oraz protokołu pobierania krwi z dnia 31 maja 2018 r. sporządzonego przez lek. M. S. (2) poprzez bezpodstawne przyjęcie że dowody te świadczą o tym, że oskarżony w trakcie badania zachowywał się dziwnie oraz że został on poinformowany o wyniku testu na obecność środków odurzających, podczas gdy takie stwierdzenie pozostaje w sprzeczności z treścią zeznań M. S. (2) oraz z treścią protokołu pobierania krwi,

5) art. 7 KPK poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu z opinii biegłego wydanej przez Instytut Ekspertyz Sądowych im. prof, dra J. S. w K. w zakresie w jakim Sąd bezpodstawnie pominął twierdzenia opinii w przedmiocie wydłużonej fazy metabolizmu i eliminacji (...) w przypadku osób uzależnionych oraz indywidualnej wrażliwości na efekty substancji psychoaktywnych,

6) art. 410 KPK poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotnego dowodu w postaci zaświadczenia Stowarzyszenia (...), (...) i (...) w G. z dnia 17 października 2018 r. mającego istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy i w konsekwencji oparcie tych ustaleń jedynie na części materiału dowodowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Odwoławczego zarzuty podniesione w apelacji nie zasługują na uwzględnienie. Sąd I instancji zgromadził materiał dowodowy i dokonał jego oceny w sposób swobodny, zgodny z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym.

Słusznie Sąd odmówił częściowo wiary zeznaniom świadków K. H., R. R. i M. S. (1) oraz częściowo wyjaśnieniom oskarżonego. Prawidłowo w ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji stwierdził, iż świadkowie Ci w sposób widoczny unikają całkowicie szczerego opowiedzenia o przebiegu zdarzeń. Często odwołują się do tego, iż nie obserwowali oskarżonego, zajmowali się sobą, nie widzieli co oskarżony robi, zeznali że wcześnie poszli spać itp. Słusznie zatem Sąd uznał, iż z racji znajomości z oskarżonym starali się nie zeznawać tak, by pogorszyć jego sytuację.

Co istotne jednakże, wiarygodne zeznania odnośnie przebiegu zdarzeń złożył w postępowaniu przygotowawczym B. M.. Zeznał on bowiem, że w czasie pobytu na wypale drewna, w noc poprzedzającą zatrzymanie oskarżony miał przy sobie marihuanę i razem ze świadkiem ją palili. Świadek ten zmienił swoje zeznania dopiero przed Sądem, nie potrafił jednakże przekonująco wyjaśnić dlaczego uległy one zmianie. Na podstawie jego zeznań można ustalić, iż oskarżony P. L. (1) palił marihuanę w nocy z 30 na 31 maja 2018 r.

Wszystkie zarzuty apelacji dotyczące tego, jak zachowywał się oskarżony w czasie pobytu w szpitalu i kontroli policji nie zasługują na uwzględnienie bowiem w sposób bezsporny zostało wykazane za pomocą badania, iż znajdował się pod wpływem środka odurzającego. Trzeba mieć także na a uwadze iż badania narkotestem nie zleca się standardowo każdemu pacjentowi. Zatem, zachowanie oskarżonego musiało odbiegać od normy, skoro takie badanie zostało zlecone. Wynika to w sposób nie budzący wątpliwości z zeznań lekarki z (...) w L. M. D., co potwierdziła także M. W.. Świadek M. W. - pielęgniarka na SORze wskazała także, iż oskarżony poznał wynik testu przed opuszczeniem szpitala, a zatem miał świadomość tego, że znajduje się pod wpływem środków odurzających. Zresztą trzeba podkreślić, że do szpitala przyjechali funkcjonariusze Policji, którzy dokonali przeszukania oskarżonego, a zatem już sam ten fakt potwierdził oskarżonemu, że wykryto u niego narkotyki. Ponadto funkcjonariusz policji D. D. (2) zeznał, iż od lekarza dowiedział się, że "pan został poinformowany o tym, że stwierdzono w jego organizmie obecność narkotyków" (k. 210)

Ocena opinii biegłych została także prawidłowo dokonana przez Sąd I Instancji. Biegli stwierdzili w próbce krwi pobranej od oskarżonego (...) w stężeniu na poziomie 4,01 ng/ml, co pozwala na stwierdzenie, że w chwili pobrania próbki krwi oskarżony znajdował się pod wpływem substancji psychotropowej. Z opinii biegłych wynika, iż w przypadku osób bardzo często używających środków odurzających okres eliminacji środka z krwi może być wydłużony. Z opinii biegłych wynika ponadto, iż w momencie kontroli stężenie środka odurzającego we krwi u oskarżonego musiała być większa bowiem próbka została pobrana prawie 2 godziny od zatrzymania. Opinia sporządzona przez biegłych jest jasna, pełna, kompletna i zasługuje w całości na uwzględnienie. Wynika z niej jednoznacznie, że oskarżony w chwili prowadzenie pojazdu znajdował się pod wpływem środka odurzającego. Opierając się zaś na zeznaniach personelu szpitala można zasadnie przyjąć iż oskarżony był świadomy tego, że znajduje się pod wpływem środków odurzających i w związku z tym mógł podjąć decyzje o nie kierowaniu w tym dniu samochodem.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy i przyjął, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. P. L. (2) po wykonaniu mu narkotestu w szpitalu był świadomy tego, że znajduje się pod wpływem środków odurzających. Mógł zatem nie siadać za kierownicą samochodu i pozwolić, by kierował M. S. (1), który przywiózł go do szpitala. Fakt, że oskarżony znajdował się pod wpływem środków odurzających wynika także bezspornie z opinii biegłych , którzy wskazali, że stężenie (...) we krwi oskarżonego przekraczało wartość graniczną 2 ng/ml i wynosiło (dwie godziny po zatrzymaniu) 4,01 ng/ml. Spełnione zostały zatem wszystkie przesłanki aby przypisać oskarżonemu popełnienie zarzucanego mu czynu.

3.2.

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku polegający na uznaniu, że:

1) oskarżony M. L. w okresie od dnia 26 maja 2018 r. do dnia 31 maja 2018 roku posiadał środek odurzający w postaci marihuany o nieustalonej ilości, podczas gdy z zeznań świadków M. S. (1), K. H. oraz R. R. w sposób jednoznaczny wynika, że oskarżony środków takich nie posiadał,

2) oskarżony przywiózł z G. nieustaloną ilość marihuany, którą palił w nocy poprzedzającej zatrzymanie oraz że zachowanie oskarżonego M. L. w trakcie kontroli i pobytu w szpitalu celem pobrania próbek do badania wskazywało na pozostawanie przez niego pod wpływem środka odurzającego, podczas gdy z zeznań świadków P. D., D. D. (3), P. M., M. G., K. P., M. S. (2), M. S. (1), K. H. i R. R. oraz protokołu pobierania krwi wynika w sposób jednoznaczny, że oskarżony w tym czasie zachowywał się normalnie, nadto z zeznań świadków P. D. i D. D. (3) wynika, że oskarżony nie wspominał o rzekomym przywiezieniu marihuany i paleniu jej poprzedniej nocy,

3) stężenie substancji (...) stwierdzone u oskarżonego wpływało na jego zdolność do kierowania pojazdem mechanicznym, podczas gdy z zaświadczenia Stowarzyszenia (...) oraz opinii biegłego toksykologa wynika, że u oskarżonego, jako osoby używającej w przeszłości przetwory konopi w ilościach znacznych, ustalone stężenie mogło pozostawać bez wpływu na jego funkcje psychomotoryczne oraz stanowić efekt zaburzonego metabolizmu i eliminacji przedmiotowych substancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji prawidłowo ustalił, iż M. L. posiadał marihuanę w czasie pobytu w B. w dniach pomiędzy 26 maja 2018 r. a 31 maja 2018 r. Ustalenie to znajduje oparcie w treści zeznań B. M. z postępowania przygotowawczego, które oceniane w zgodzie z zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym prowadzą do wniosku iż oskarżony zabrał środki odurzające na wyjazd w B.. Zresztą świadkowie i sam oskarżony zeznawali, że wieczorami "imprezowali" przy ognisku. Dodatkowo trzeba wskazać, iż w notatniku służbowym funkcjonariusza policji D. D. (2) (k. 201-202) zapisane jest, iż oskarżony w czasie pobytu w szpitalu podał, że "palił marihuanę, którą zakupił od kolegi na imprezie w G.". W ocenie Sądu Odwoławczego zasługuje na uwzględnienie przyjęcie, iż oskarżony posiadał marihuanę, którą wspólnie ze znajomymi i innymi osobami używali w czasie wieczornych "imprez".

Fakt, iż oskarżony używał marihuany został stwierdzony za pomocą badania krwi na obecność środków odurzających i jest to badanie stwierdzające bezspornie, że w chwili kierowania samochodem oskarżony znajdował się pod wpływem środków odurzających. Podnoszona przez skarżącego okoliczność, że miał zachowywać się normalnie, w sposób nie odbiegający od normy nie ma istotnego znaczenia. Faktem jest, że zachowanie oskarżonego, w połączeniu z objawami, z jakimi się zgłosił skłoniło personel szpitala do zlecenia badań na obecność narkotyków, zaś badania te wykazały jednoznacznie, że pod takim wpływem się znajduje.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. jest przestępstwem formalnym tj. do jego popełnienia wystarczające jest prowadzenie pojazdu w stanie pod wpływem środków odurzających, a nie jest konieczne, aby miało to wpływ na funkcje psychomotoryczne kierującego. Jak ustalił Sąd I Instancji, oskarżony wiedział o tym, że znajduje się pod wpływem środków odurzających i w tym stanie kierował samochodem, a zatem spełnił wszystkie przesłanki przypisanego mu czynu.

Wniosek

j.w. w pkt 3.1

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie, stan faktyczny został ustalony prawidłowo i Sąd Odwoławczy w całości popiera stanowisko Sądu I instancji.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe kompleksowo, dokonał właściwej analizy i oceny przeprowadzonych dowodów. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego przez Sąd stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć. Słusznie Sąd I instancji przypisał oskarżonemu popełnienie zarzucanych mu czynów.

Apelacja obrońcy oskarżonego stanowi natomiast subiektywną polemikę z trafnym wyrokiem i w zasadzie opiera się na twierdzeniu, że dowody należałoby ocenić inaczej i przyjąć jako wiarygodną wersję podawaną przez oskarżonego i wspartą zeznaniami B. M. złożonymi przed Sądem.

W ocenie Sądu Odwoławczego jednakże kierując się logiką oraz doświadczeniem życiowym należy uznać, iż ustalony stan faktyczny sprawy jest prawidłowy, a wszystkie zarzuty stawiane w apelacji okazały się niezasadne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zasądza od oskarżonego M. L. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze, w tym i opłatę za II instancję w kwocie 240 zł

Oskarżony jest młodym, zdrowym człowiekiem, kawalerem, nie posiadającym nikogo na utrzymaniu i osiągającym dochody miesięczne w wysokości około 2500 zł netto. Jest zatem w stanie bez uszczerbku dla własnego utrzymania uiścić koszty sądowe.

1.PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Lesku z dnia 6 grudnia 2019 r. sygn. akt II K 211/18

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Lesku z dnia 6 grudnia 2019 r. sygn. akt II K 211/18

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana